Stephane Malarmé twierdzil, ze malarzem zostaje sie nie poprzez podgladanie natury, lecz poprzez kontemplacje dziel innych malarzy. I jesli glebiej wnikniemy w sens tej idealistycznej definicji francuskiego poety – symbolisty – dostrzegamy, ze punktem wyjscia w tym rozumowaniu jest natura, puntem dojscia – kultura, sztuka.

Dynamiczna, ekspresyjna wizja swiata obrazow Barbary Piwarskiej-Ur wyrasta w czesci z fascynacji otaczajacym swiatem, lecz w glownej mierze – jesli chodzi o jego artystyczny wyraz – z niepokojow, lekow i urzeczen swiatem metafory, poetyckiej przenosni i symbolu. Nadrealistyczne pejzaze-wizje wprowadzaja nas w nastroj snu, somnambulicznej refleksji, czesto nader trafnej i zrecznie przetworzonej w zywiol barw i faktur, jednolicie stopnionych i ich “tematem”.

Szukajac zrodel inspiracji tworczych Barbary Piwarskiej-Ur wypada przywolac dziela Marc Chagalla i surrealistow. Choc pamietac przy tym nalezy, ze wykreowany urzekajaca metafora i fosforyczna barwa swiat obrazow Barbary Piwarskiej-Ur – nalezy przede wszystkim do niej samej: tworcza praca jej wyobrazni i wrazliwosci nadala mu wlasna, smiala konstrukcje i wymiar.

JACEK KOTLICA – z katalogu “Barbara Piwarska-Ur – Galeria 8” – SOPOT – 1970